LÉXICO DA HABITAÇÃO. TURMA DE 1º ESO PORTUGUÊS

 

LÉXICO DA ROUPA. TURMA DE PORTUGUÊS 3 ESO

 

LÉXICO DO CARRO EM PORTUGUÊS. TURMA DE 4º ESO

 

Daniela Naya Torreiro (4º ESO C)

Lucía Varela Janeiro (4º ESO B)

Ainhoa Varela Gómez (4º ESO B)

Recensión sobre o filme Matria de Ana M. Polanco Ramos (1º Bach B)

Este trimestre elixín ver a película Matria. Esta obra conta a vida de Ramona, unha muller á que lle suceden diferentes problemas ao longo da película, tanto laborais (na fábrica onde traballaba) como familiares (coa súa filla), o que lle leva no final a decidir refacer a súa vida dende cero.

Esta película galega foi moi amena e entretida, mostra a realidade da vida de moitas mulleres, especialmente nos ámbitos máis importantes da súa vida: o traballo e a familia. Porén, Ramona , a pesar dos seus momentos de baixón, móstrase sempre como unha persoa forte, e busca continuamente solucións; ata que decide deixar todo atrás e comezar de novo lonxe do seu fogar e da súa xente.

Gustoume moito a película, tanto a súa trama como a actuación dos actores, a gravación e os diálogos. Recoméndoa.

Mulleres na química de Sergio Menargues, podcast de Emma Buján Mouriño (1º Bach A)

O señor das moscas de William Golding, booktrailer de Gabriela López Iglesias (1º Bach A)

En canto ao libro, sorprendeume. Ao comezo custoume seguir a historia e fíxoseme un pouco lento, pero, da metade cara o final, mellorou moitísimo. Eu tendo a posicionarme cos personaxes, pero durante todo o libro todos actuaron mal e, á vez, era un pouco entendible dada a situación e a que eran nenos. Gustoume Ralph e, aínda que ao comezo fose un pouco bully, tentou manter a orde e o civismo. Ademais, Piggy non merecía ese final, sobre todo cando os rescataron tan axiña.

En definitiva, é un libro que te fai pensar, pero, sen ningunha información previa, podes perder moita da simboloxía agochada.

 

Senlleiras de Antía Yáñez, recensión de Natalia Porras Gutiérrez (1º Bach C)

Nesta novela a autora fai unha crítica á sociedade machista na que aínda hoxe vivimos, ás veces camuflada, pero latente. Conta o problema deste tipo de violencia, tanto física como psicolóxica, que moitas veces pasa desapercibida e é xustificada polas mesmas vítimas. 

 

A novela chámase deste xeito facendo referencia a unha escea do relato no que Alana está co fillo da outra muller, coa que casou seu pai. Ela pregunta polo nome dunhas árbores e el dille que se chaman senlleiras, que quere dicir que son singulares, que merecen ser recordadas. Este nome é unha homenaxe ás vítimas de violencia de xénero da obra e de todo o mundo. 

 

É unha novela doada de ler e de seguir, que trata un tema moi importante dunha forma moi orixinal e está ambientada na nosa propia cidade, perto da fonte de Catro Camiños. 

 

Gustoume moito, é unha lectura recomendada que ten presente este tema, tristemente común.