Senlleiras de Antía Yáñez, recensión de Natalia Porras Gutiérrez (1º Bach C)

Nesta novela a autora fai unha crítica á sociedade machista na que aínda hoxe vivimos, ás veces camuflada, pero latente. Conta o problema deste tipo de violencia, tanto física como psicolóxica, que moitas veces pasa desapercibida e é xustificada polas mesmas vítimas. 

 

A novela chámase deste xeito facendo referencia a unha escea do relato no que Alana está co fillo da outra muller, coa que casou seu pai. Ela pregunta polo nome dunhas árbores e el dille que se chaman senlleiras, que quere dicir que son singulares, que merecen ser recordadas. Este nome é unha homenaxe ás vítimas de violencia de xénero da obra e de todo o mundo. 

 

É unha novela doada de ler e de seguir, que trata un tema moi importante dunha forma moi orixinal e está ambientada na nosa propia cidade, perto da fonte de Catro Camiños. 

 

Gustoume moito, é unha lectura recomendada que ten presente este tema, tristemente común.