Made in Galiza é un libro de relatos curtos escrito por Séchu Sende.
Séchu Sende é un escritor licenciado en Filoloxía Galega coñecido tamén por libros como Orixe. Os seus libros, particularmente este foron traducidos a múltiples idiomas.
Made in Galiza é un libro sen unha trama principal, son un conxunto de
historias nas que se critica o conflito lingüístico que se está a vivir en
Galiza dende diferentes puntos de vista, decote un neno ou unha nena que amosa
desconcerto ante a situación. Esta variedade de puntos de vista achega unha
oportunidade de falar de temas que non adoitan ser cómodos.
Por poñer un exemplo, ao final dun relato di: 'No estado de euforia exprésase
un compromiso coa lingua en termos optimistas, e que no estado típico de baixón
xorde o pesimismo existencial galego: 'Non hai que facerlle. Éche o que hai'.
Este sentimento creo eu que non nos é alleo á meirande parte de nós, o autor
fala destas situacións nun ton ridículo e ata gracioso ás veces.
Como esta hai moitas outras situacións habituais que todos nós temos
experimentado e que el consegue transformar nun relato. Neste relato transmite
a súa visión sobre o asunto e no que intenta animar á xente a tomar unha
decisión propia.
Algúns dos meus relatos favoritos son:
UNHA
PALABRA COMÚN
Este é un relato no que a personaxe protagonista é unha palabra que
explica a súa vida como palabra e o medo que ten ás desaparicións de palabras
cando aparece un castelanismo. Ela teme que un día calquera chegue un
castelanismo que a substitúa e que a ela a esquezan.
Este relato trata o tema da deturpación do vocabulario do galego pola
entrada en masa de castelanismos, xa que unha lingua ten unha certa resistencia
á entrada de palabras estranxeiras, mais cando se converte nun fluxo masivo de
vocabulario para o que xa existía unha palabra na lingua orixinal o vocabulario
desta comeza a perder forma e a perderse.
NA
OFICINA DE OBXECTOS PERDIDOS
Neste relato cóntasenos a historia dunha oficina de obxectos perdidos á
que a xente vai para recuperar a súa lingua, isto é, o momento no que pasaron
de falar en galego a falar en castelán. Isto crea unha situación un tanto
cómica que fala da desgaleguización e de como a xente quizais non se decata do
proceso xa que van a recuperar a súa lingua 10 ou 11 anos despois. Ata que un
día se decatan e tentan recuperar a súa lingua e con ela algo da súa
identidade.
O
HOME QUE AGARDABA QUE LLE DIXESEN QUE FACER.
Esta historia trata sobre a xente indecisa, xente que xa sexa por
pensar demasiado ou por medo ao que digan os demais nunca dá o paso ou toma
ningunha decisión por orientar a súa vida. O protagonista é un home cuxa vida é
basicamente seguir as ordes dos demais, e non porque sexa parte do seu traballo
senón porque non sabe que facer el mesmo.
Realmente foi unha das historias que máis me gustaron xa que son
bastante parecido ao protagonista, sigo ordes bastante ben pero unha vez que
quedo sen instrucións non consigo decidirme ou saber que facer, entón esta
historia serviu para abrirme os ollos sobre que nalgún momento vou ter que
tomar unha decisión sobre que facer coa miña vida e deixar de perder o tempo.
En conclusión, pareceume un libro ás veces gracioso e interesante que
está moi ben narrado. Recomendaríallo a calquera persoa que queira comezar a
comprender o problema da diglosia ou do conflito lingüístico dun xeito ameno e
entretido, ata chegando a rir co ridículas que son algunhas situacións.
Ningún comentario:
Publicar un comentario