venres, 11 de marzo de 2022

Made in Galiza de Séchu Sende, recensión de Samuel Sumay (1º Bach A)

Made in Galiza é un libro de relatos curtos escrito por Séchu Sende.

Séchu Sende é un escritor licenciado en Filoloxía Galega coñecido tamén por libros como Orixe. Os seus libros, particularmente este foron traducidos a múltiples idiomas.

Made in Galiza é un libro sen unha trama principal, son un conxunto de historias nas que se critica o conflito lingüístico que se está a vivir en Galiza dende diferentes puntos de vista, decote un neno ou unha nena que amosa desconcerto ante a situación. Esta variedade de puntos de vista achega unha oportunidade de falar de temas que non adoitan ser cómodos.

Por poñer un exemplo, ao final dun relato di: 'No estado de euforia exprésase un compromiso coa lingua en termos optimistas, e que no estado típico de baixón xorde o pesimismo existencial galego: 'Non hai que facerlle. Éche o que hai'. Este sentimento creo eu que non nos é alleo á meirande parte de nós, o autor fala destas situacións nun ton ridículo e ata gracioso ás veces.

Como esta hai moitas outras situacións habituais que todos nós temos experimentado e que el consegue transformar nun relato. Neste relato transmite a súa visión sobre o asunto e no que intenta animar á xente a tomar unha decisión propia.

Algúns dos meus relatos favoritos son:

UNHA PALABRA COMÚN

Este é un relato no que a personaxe protagonista é unha palabra que explica a súa vida como palabra e o medo que ten ás desaparicións de palabras cando aparece un castelanismo. Ela teme que un día calquera chegue un castelanismo que a substitúa e que a ela a esquezan.

Este relato trata o tema da deturpación do vocabulario do galego pola entrada en masa de castelanismos, xa que unha lingua ten unha certa resistencia á entrada de palabras estranxeiras, mais cando se converte nun fluxo masivo de vocabulario para o que xa existía unha palabra na lingua orixinal o vocabulario desta comeza a perder forma e a perderse.

NA OFICINA DE OBXECTOS PERDIDOS

Neste relato cóntasenos a historia dunha oficina de obxectos perdidos á que a xente vai para recuperar a súa lingua, isto é, o momento no que pasaron de falar en galego a falar en castelán. Isto crea unha situación un tanto cómica que fala da desgaleguización e de como a xente quizais non se decata do proceso xa que van a recuperar a súa lingua 10 ou 11 anos despois. Ata que un día se decatan e tentan recuperar a súa lingua e con ela algo da súa identidade.

O HOME QUE AGARDABA QUE LLE DIXESEN QUE FACER.

Esta historia trata sobre a xente indecisa, xente que xa sexa por pensar demasiado ou por medo ao que digan os demais nunca dá o paso ou toma ningunha decisión por orientar a súa vida. O protagonista é un home cuxa vida é basicamente seguir as ordes dos demais, e non porque sexa parte do seu traballo senón porque non sabe que facer el mesmo.

Realmente foi unha das historias que máis me gustaron xa que son bastante parecido ao protagonista, sigo ordes bastante ben pero unha vez que quedo sen instrucións non consigo decidirme ou saber que facer, entón esta historia serviu para abrirme os ollos sobre que nalgún momento vou ter que tomar unha decisión sobre que facer coa miña vida e deixar de perder o tempo.

En conclusión, pareceume un libro ás veces gracioso e interesante que está moi ben narrado. Recomendaríallo a calquera persoa que queira comezar a comprender o problema da diglosia ou do conflito lingüístico dun xeito ameno e entretido, ata chegando a rir co ridículas que son algunhas situacións.

 

 

Ningún comentario:

Publicar un comentario

VÍDEO LETICIA EIRÍN NA CAMPAÑA AQUÍ TAMÉN SE FALA GALEGO

Velaquí tedes o vídeo de Leticia Eirín , profesora de Literatura na UDC e ex alumna do IES Monte das Moas que se suma á campaña de Aquí tamé...