A praia dos afogados de Domingo Villar, recensión de Duarte Freijo Fernández (1º Bach A)

Como traballo sobre a lectura vou facer unha comparación entre o libro e a película inspirada nel, xunto cunha pequena valoración persoal.

Para comezar, paga a pena comentar que pasar unha historia de papel á televisión é unha tarefa moi difícil, por riba de todo neste caso, xa que hai que converter unha novela dunhas cincocentas páxinas nunha película de hora e media, polo que hai que omitir moitos detalles.

Como xa dixen, non é unha tarefa sinxela, pero desde o meu punto de vista neste caso conséguese moi ben. A historia principal mantense á perfección, os que si se omiten ou varían son algúns detalles, como a non mención de Alba (a ex parella de Leo Caldas), ou a variación da data do afundimento do Xurelo (no libro é o 1996, na película o 2001; imaxino que sería para manter proporcional a distancia coa actualidade, xa que o libro publicouse en 2009 e a película en 2015).

En canto aos actores da película penso que están moi ben escollidos, a súa aparencia é similar a como os podes imaxinar mentres que les o libro, así como a súa actuación é bastante similar ao comportamento que estes teñen no libro.

Un punto en contra da adaptación cinematográfica é que me pareceu que tiña un ritmo demasiado rápido. Tendo lido o libro antes de vela si que se pode entender ben, pero pode ser que sen telo lido custe máis captar a historia.

Paréceme importante destacar que aínda que a película estea rodada en castelán, imaxino que para poder chegar máis aló de Galicia, se manteña o uso do galego cando personaxes secundarias falan en galego entre eles, como por exemplo en Panxón (na lonxa) ou en Aguiño (na farmacia).

O feito de que estes personaxes cambien ao castelán ao falar con Caldas pódese interpretar como unha crítica a que en grandes cidades, coma Vigo neste caso, se fale menos galego.

Para terminar, como xa dixen, paréceme que a adaptación do libro á película está moi lograda en xeral. Recomendo totalmente ambos os dous.