Relato de Samaín gañador en 2º E

DESPOIS DA MORTE

GRETA GONZÁLEZ MANCEBO (2º E)

Un día no traballo o xefe comentounos que falara cun empregado e que non o notaba ben. Eu tampouco. Daniel estaba tenso, nervioso e na empresa notábase. Debiamos estar tranquilos con el. 

Á semana seguinte non viñera a traballar, sempre que iso pasa, e non mo xustifican teño que chamarlles para confirmar a causa. Como directora na oficina tiña que saber o que lle pasaba a todos os empregados. Daniel sempre foi sumiso, ata aquel día. 

Chamei á súa casa e contestou a muller desesperada. Daniel dixéralle que o seu fillo ía cun amigo e que el lle prepararía unha cea especial á muller. Fixo unha barbacoa con carne e chourizo. Ela preguntoulle que era e el respondeulle “carne de familia”. Chamou á casa do amigo co que estaba o neno, e non. Non estaba alí. Daniel mirouna cuns ollos abertos coma pratos e cun sorriso moi grande.

Despois da historia fun correndo á casa, e encontreina. Dixo que non sabía onde estaba Daniel pero que chamara á policía. Cando chegou rexistrou a casa ata chegar ao garaxe. E Daniel estaba roendo naquel corpo, frío e tirado no chan, con eses ollos e ese sorriso tan terroríficos. Ela pediu a separación, el foi ao cárcere, eu pasei un tempo sen entrar na oficina. 

Dende que ela vivía noutra casa, soa, encontrara un oco nunha parede cunhas cartas dentro. Eran a nome de Daniel. Ela vivía alí con medo, pero un día decidiu lelas, e encontrou mensaxes que dicían o que facía, o que levaba posto, ou que a vira moi ben. Como podía Daniel deixar esas cartas dentro daquela casa dos hábitos diarios dela. Sempre que durmía tiña pesadelos con aquela cara tan fea, os ollos abertos e o sorriso tan grande. 

A última carta que había na casa estaba na entrada, como se a botara por debaixo da porta, ela colleuna e dicía “Véxote, co noso fillo, vimos visitarte. Levamos moito tempo sen verte, estamos arriba.” 

Ela subiu sen facer ningún ruído e cando abriu a porta da habitación encontrou ambos corpos colgados do teito, aforcados cunha grosa corda. Ela botou un gran berrido e Daniel cortoulle o pescozo por detrás. Morreu. Aquela casa incendiouse, e a historia conta que nos matorrais aparece Daniel con aquela cara fea, eu sigo soñando con ela.