Ardalén de Miguelanxo Prado, recensión de Raúl Doval Amor (4º ESO A)

Hai un tempo tiven o pracer de ler o cómic Ardalén, de Miguelanxo Prado, unha obra con debuxos marabillosos que fala dunha maneira asombosa das enfermidades mentais, concretamente do alzheimer.

Conta a historia dunha muller que vai buscando información sobre o seu avó. Ela ten unha gran intriga de saber o seu pasado, xa que na súa familia sempre foi un tema do que non gustaba falar, ata chegando a prohibir o seu nomeamento. Termina nunha pequena e coqueta aldea entre montañas, entra nun bar da zona para preguntar se alguén sabe algo, e dinlle que busque a Fidel, un veciño que pode ter algunha información.

A muller, chamada Sabela, aluga un cuarto porque vai quedar varios días. Aparece o personaxe Tomás, un vello da aldea que se converte no antagonista, o cal sospeita de Sabela, dicindo que é unha interesada e intentando manchar a súa imaxe. Ao día seguinte a nosa muller vai a casa de Fidel, onde descansan dentro e comezan a falar, Sabela conta toda a historia que sabe da man da súa tía, pero Fidel non recorda nada, só as sensacións da estar polo Caribe, así que pronto remata o seu primeiro encontro.

Fidel ten algo peculiar, a súa mente chega a crear ilusións moi fortes, onde fala e convive con personaxes do seu pasado. Nesas numerosas alucinacións podemos ir comprendendo e trazando, nós mais el, o seu pasado. Repítese a figura do seu amigo Ramón, moi cercano a Fidel co cal terá algún que outro enfado. Podemos ver tamén á súa antiga noiva, unha fada, etc. Ao final nin el sabe de onde proveñen eses recordos, dos cales ni recoñécese.

Nesta recensión non vou a contar o final nin dar máis datos, porque penso que a lectura perdería interese. Persoalmente sinto que é un libro moi interesante, de gran calidade, o recomendaría pola súa historia, os seus debuxos tan peculiares formados pola fusión de numerosos trazos de cores. Gústanme moi os numerosos formatos tamén introducidos entre capítulos, como por exemplo anacos de xornais, revistas, documentos civís,...

É unha obra con momentos sorprendentes, podes chegar a meterte no fío da historia facilmente chegando a engancharte. Por este motivo lin o libro rapidamente e cunha lectura moi bonita. Considéroo como dos mellores cómics que lin ata agora, pode gustar a todos os públicos.