martes, 9 de maio de 2023

Poema de Xabier Gómez Romero (2º Bach C)

           


Aluméame luniña aluméame luar

Baixa lúa que clareas aló polo fondo do mar,

Camiñando serpenteas as ondas que fas brilar

Durmindo as estrelas que ti bicarás.


Entrando no amencer comezas a desbuxar

Falando co sol a ver quen mandará,

Grandando o Sol máis pequena te farás

Halterofilia darase de forma natural.


Illas de San Simón mirando para o Sol

Lamben nas beiras ondas con moito sabor,

Morren de mágoa e tamén morren de amor

Nace unha meniña, que alegría no corazón.


Orfeo xa está na casa

Pepiño aínda no bar,

Quique anda durmindo

Rosiña que mal acompañada estás.


Sara é a meniña que anda no berce coa nai

Teodisia anda con Rosa pra nena cuidar,

Unto vello na pota que boa pinta o xantar

Vai mirar a pota Rosa non se che vaia queimar.


Xabi xa está ao chegar,

Zampar nunca lle sentou mal.


Ningún comentario:

Publicar un comentario

VÍDEO LETICIA EIRÍN NA CAMPAÑA AQUÍ TAMÉN SE FALA GALEGO

Velaquí tedes o vídeo de Leticia Eirín , profesora de Literatura na UDC e ex alumna do IES Monte das Moas que se suma á campaña de Aquí tamé...