Os
galegos temos sorte de ter a opción de ser trilingües, xa que o
galego e o portugués son dúas linguas cunha orixe común, polo que
se aprendes unha, a outra será pan comido, á parte do castelán e o
resto de linguas que damos nas clases.
Ambas as
dúas proveñen do latín, e contan cunha tradición literaria
proveniente da antiga Gallaecia romana, na que se falaba o galego-portugués (tamén chamado portugués antigo). Por iso o vocabulario
é case o mesmo e podemos chegar a comunicarnos con arredor de 200
millóns de persoas que hoxe en día teñen o portugués como lingua
oficial (por exemplo en Cabo Verde, Guinea-Bissau, Angola,Brasil...).
É máis sinxelo ir a Portugal falando galego ca castelán, a parte
de entenderte mellor, poderás compartir a cultura e a fonética.
A
partir do século XII, Portugal queda independizado polo que Galicia
queda sometida á coroa de Castela, isto fai que existan algunhas
variacións na unidade lingüística galega, e unha separación do
idioma con respecto ao norte (galego) e sur (portugués).
O
galego non ten tanto recoñecemento coma o seu irmán; o que ten,
custoulle o seu conseguilo. Son dúas linguas case iguais pero á vez
cunha perspectiva moi diferente. As veces a xente emprega o galego
dunha maneira despectiva e por esa visión custa aínda máis saír
adiante.
Penso
que son dúas linguas xemelgas e a pesar dos moitos inconvenientes van
seguir sendo irmás, teñen moítisimas cousas en común que nos
permiten desfrutar de festas populares, tradicións, unha boa
comunicación entre cidades que están preto, e outras que non tanto.
Deberíase aproveitar esta oportunidade que temos de aprender algo
novo dunha maneira moi sinxela e sacarlle partido, ben para o noso
futuro e á vez para o da comunidade. Nas escolas temos a sorte de
contar con profesorado galego falante que tamén fala portugués e
relaciónanos os dous idiomas na clase; na literatura contamos cunha
ampla diversidade de obras para ler con autores tanto galegos como
portugueses ...
Ningún comentario:
Publicar un comentario