Longa noite de pedra de Celso Emilio Ferreiro, similitudes coa situación actual, Claudia Vidal Otero (4º ESO B)

Cela do Mosteiro de Celanova onde estivo preso Celso Emilio

Un poema que me gustou moito foi o de Celso Emilio, “Longa noite de pedra”, e o meu fragmento preferido foi:

O corazón dos homes que ao lonxe espreitan, feitos están tamén de pedra.

Este poema chamoume moito a atención, porque sinto as verbas do autor coma as miñas, a monotonía do que nos rodea, que o autor simboliza coa pedra, coa prisión, a realidade dura e inquebrantable coma a pedra mesma.

O feito de estar pechados nun espazo (xa sexa físico, coma as nosas casas na corentena, ou psicolóxico, coma o sinto eu ás veces) e estar sometidos ao poder dos nosos pensamentos e condenados a ver como a xente vai perdendo a súa humanidade a medida que a vida transcorre.

Este poema, sendo máis ben sinxelo é capaz de transmitir moitas sensacións que son aínda máis relatables neste período das nosas vidas, e é por iso que o elixín.