No inicio o galego e o portugués eran unha única lingua, o galego-portugués, ata que Portugal se independizou no século XII. Ao independizarse tanto os territorios como a lingua quedaron separadas, utilizando como fronteira ao río Miño (ao norte galego e ao sur portugués).
Grazas a este vínculo é que hoxe en día podemos comunicarnos e comprender (polo menos mínimamente) o portugués. É verdade que hai bastante diferenza en comprender un texto e comprender cando che falan, xa que son glotófagos (e comen moitas vogais átonas), pero se poñemos un pouco de esforzo, e sobre todo se pasamos uns días rodeados desa lingua, non habería problemas en entender, se non é todo, case todo, o que nos din.
Na actualidade o ter o privilexio de poder acceder á aprendizaxe dunha lingua propia e conectada a outra que alcanza a tanto territorio, é unha realidade da que moitos non se dan conta, e é unha pena porque grazas a iso temos máis portas abertas.
Se puxeran en marcha o modelo reintegracionista, e non o actual proposto pola RAG (ao que acusan de castelanizar o galego), teriamos aínda máis posibilidades de ser trilingües, de mellorar a nosa comunicación co país veciño e de coñecer as importantes repercusións no ámbito social, cultural e económico.
Ningún comentario:
Publicar un comentario