O
que antonte era refuxio, agora é gaiola.
Os
momentos baleiros, agora son eternos.
Aos
maiores e aos pequenos, isto non lles amola.
Eles
din, “un día máis é un día menos”.
Miña
cabeza reseteou,
os
días pasan sen ton nin son,
pero
os meus amigos virtuais,
fan
que o tempo non pase sen máis.
Ningún comentario:
Publicar un comentario