Unha
das materias pendentes do noso sistema educativo segue a ser a
revalorización social da formación profesional. Esta non é unha
nova pregunta. A maioría dos dispositivos sociais, incluso máis que
os institucionais, xa había mais de 40 anos e aínda están
dirixidos a recoñecer como éxito persoal e social só aquelas vías
educativas dirixidas á universidade. Pódese ver un exemplo disto
nas últimas semanas co goteo insistente de información sobre probas
de selectividade.
O
éxito sempre estivo relacionado co acceso á universidade e o
fracaso, co abandono educativo ou co itinerario dos ciclos
formativos. Temos poucas novas e poderiamos rescatar poucas
referencias colectivas de éxito asociadas a prácticas educativas ou
resultados no campo da formación profesional.
O éxito, o triunfo,
o recoñecemento social sempre son os mesmos: os que superan a
selectividade e os que conseguen a proeza de acceder aos estudos
universitarios desexados. Non hai medios de comunicación nin líderes de opinión, ningunha institución pública ou social, nos fala dos
demais. Son poucas as veces nas que se fala dos mozos que non
optaron ás probas de selectividade nin ao itinerario universitario,
nin sequera para estudar o bacharelato.
Con isto non pretendo dicir que sempre sexa así, pero hoxe en día
valórase máis a aquelas persoas que estudaron bacharelato e unha
carreira que a aquelas que estudaron un ciclo de formación
profesional e eu penso que iso deberiamos cambialo.
Ningún comentario:
Publicar un comentario