Mentres escribo isto, xa temos ben claro que o coronavirus vai estar moito tempo con nós, cada un ten xa unha rutina para pasar o
tempo, eu, fixeime como os demais pasan o seu e como levaban a
situación.
Somos conscientes de que imos estar meses na casa, dende o primeiro
momento, e aínda cando isto empezou puxémonos como loucos a
rebuscar provisións como se se fose acabar o mundo ou como se se esgotase todo para sempre, e agora vemos como, aínda que aumenten os
casos, a xente o toma máis tranquilamente e compra menos.
Pese a que a ‘histeria’ baixase, seguimos tendo tanto a persoas
que non cumpren as normas e baixan a pasear porque se cren inmortais e
outros que non seguen as medidas de seguridade e que se poñen a tusir en
todas partes.
Os mozos somos, en definitiva, a poboación que máis coidado debemos
ter co virus, non polos efectos, de feito apenas temos síntomas, senón pola fácil transmisión que ten á xente anciá e como eles
sofren máis que nós. Pero tamén hai anciáns que se comportan de
maneiras moi irresponsables, incumprindo as ordes de seguridade e
poñendo en risco a súa vida e a dos demais.
En conclusión, toda esta loucura serviume para saber unha cousa, se
chegase algún día un virus moi mortal, non viviriamos nin 3 días.
Javier Martín Santos 4ªC
Ningún comentario:
Publicar un comentario