Esta investigación ten como finalidade suprimir algúns xenes e estudar a súa función no desenvolvemento embrionario. O proxecto foi criticado por empregar embrións humanos en lugar de ratos. O motivo disto é que en investigacións anteriores, como a de Kathy Niakan no Instituto Francis Crick de Londres, quedou demostrado que os efectos do mesmo experimento eran diferentes en células humanas.
Este proxecto intenta descubrir “por que hai embrións que non seguen adiante” no útero das nais. Na práctica, o achado de marcadores xenéticos da viabilidade embrionaria podería axudar a mellorar os resultados das técnicas de reprodución asistida.
É maiormente aceptado que se fagan experimentos con embrións sempre que sexa en etapas temperás do desenvolvemento embrionario e despois sexan eliminados. A tecnoloxía de edición xenética non está lista para ser aplicada de forma segura. Un exemplo é o caso do experimento do científico chinés He Jiankui, no que naceron tres bebés modificados xeneticamente, e nos que se produciron numerosos erros.
É de suma importancia o avance cauteloso neste ámbito. Existe o risco de que estes procedementos fagan pospoñer aínda máis a definición de defecto xenético ata que todas as variantes xenéticas, excepto as máis necesarias, se consideren defectuosas e, polo tanto, necesiten ser reparadas. O resultado sería a creación do bebé de deseño, feito a medida, o que crearía unha sociedade de individuos iguais.
Poderíase concluír que sempre que sexa cun fin terapéutico e en etapas moi temperás do embrión é un avance positivo. Non hai por que evitar a toda costa que se modifique o xenoma de embrións humanos, pero si agardar a que non haxa riscos ao facelo.
Ningún comentario:
Publicar un comentario